وصله کردن میلگرد ها
وصله کردن میلگرد : حتی الامکان باید میلگرد های مصرفی به صورت یکپارچه باشند .
به علت محدودیت طول میلگرد های موجود در بازار و هم چنین به خاطر جلوگیری از دور ریز ان ها اغلب مجبور به استفاده از وصله میلگرد می شویم .
تعداد اتصالات میلگرد ها باید به حداقل ممکن کاهش یابد .
در صورتی که وجود اتصال اجتناب نا پذیر باشد ، این اتصالات باید در مقاطعی قرار داده شوند که تنش وارده بر عضو یا قطعه بتنی حداکثر نباشد و از تمرکز تمامی وصله ها در یک مقطع نیز خودداری شود .
روش های متداول برای وصله کردن میلگرد ها عبارتست از :
- وصله های پوششی
- وصله های اتکایی
- وصله های جوشی
- وصله های مکانیکی
طول وصله برای آرماتور صاف ، دو برابر طول وصله مشابه در آرماتور های آجدار می باشد.
طول و محل وصله ها در ایین نامه های مربوطه ذکر می شود .
به طور کلی رعایت نکات زیر برای محل وصله آرماتور ضروری است :
- الف: در قطعات تحت خمش و خمش توام با فشار ، نباید بیش از نصف میلگرد ها در یک مقطع وصله شوند .
- ب: در صورت وجود کشش یا کشش ناشی از خمش ، حداکثر یک سوم میلگرد ها در یک مقطع را می توان به وسیله پوشش وصله نمود .
وصله کردن میلگرد های تحتانی قطعات خمشی در وسط دهانه یا نزدیک به ان و یا میلگرد های بالایی قطعه خمشی روی تکیه گاه یا نزدیک ان ، مجاز نیست .
برای مطالعه ادامه مطلب کلیک کنید .
پروفیل،میلگرد و آهن وصله ,میلگرد ,آرماتور ,مقطع ,کردن میلگرد ,وصله کردن منبع
درباره این سایت